هدایت از پیشگامان داستان‌نویسی نوین ایران و روشنفکری برجسته بود. بسیاری
از محققان، رمانِ «بوف کور» او را، مشهورترین و درخشان‌ترین اثر ادبیات
داستانی معاصر ایران دانسته‌اند.هرچند شهرت عام هدایت نویسندگی است، اما
آثاری از نویسندگانی بزرگ را نظیر ژان پل سارتر، فرانتس کافکا و آنتون چخوف
نیز ترجمه کرده‌است. حجم آثار و مقالات نوشته شده دربارهٔ نوشته‌ها، نوع
زندگی و خودکشی صادق هدایت بیان‌گر تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایران است.
صادق هدایت در ۱۹ فروردین سال ۱۳۳۰ در پاریس خودکشی کرد. آرامگاه وی در گورستان پرلاشز، قطعه ۸۵، در پاریس واقع است
-------------------
در زندگی زخم‌هایی هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می‌خورد و
می‌تراشد. این دردها را نمی‌شود به کسی اظهار کرد، چون عموماً عادت دارند
این دردهای باورنکردنی را جزو اتفاقات و پیش آمدهای نادر و عجیب بشمارند و
اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی
می‌کنند آنرا با لبخند شکاک و تمسخر آمیز تلقی بکنند -زیرا بشر هنوز چاره و
دوائی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی بتوسط شراب و خواب مصنوعی
به‌وسیله افیون و مواد مخدره است- ولی افسوس که تأثیر این گونه داروها
موقت است و بجا ی تسکین پس از مدتی بر شدت درد میافزاید.
من همیشه گمان
میکردم که خاموشی بهترین چیزهاست .گمان میکردم که بهتر است آدم مثل
بوتیمار کنار دریا بال و پر خود را بگستراند وتنها بنشیند.ولی حالا دیگر
دست خودم نیست چون آنچه نباید بشود شد...حالا میخواهم سرتاسر زندگی خودم را
مانند خوشه انگور در دستم بفشارم و عصاره آنرا.نه. شراب آنرا قطره قطره در
گلوی خشک سایه ام مثل آب تربت بچکانم...
"بخشی از بوف کور"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر